„Spotkania ze Zmartwychwstałym” V

W dniu Zmartwychwstania Jezus przychodzi do wspólnot Apostołów, do wspólnoty Kościoła.  Jest wieczór, czas wieczerzy, są razem, chociaż drzwi są zamknięte bo się boją. Jezus wchodzi do środka wieczernika przez zamknięte drzwi. Apostołowie są zaskoczeni ale i uradowani. Jezus najpierw przynosi  im dar pokoju serca. Następnie pozwala się dotknąć, potem je z nimi. Na koniec spotkania tchnie w nich Ducha Świętego, aby nieśli światu misję przebaczenia grzechów.

W naszej codzienności, w której żyjemy, zmartwychwstały Jezus także jest we wspólnocie Kościoła. Jeżeli pragnę doświadczyć Chrystusowej obecności, usłyszeć Jego Słowa, otrzymać przebaczenie grzechów i spożywać Jego Ciało to potrzeba, abym trwał we wspólnocie Kościoła.

„Spotkania ze Zmartwychwstałym” IV

Kleofas z drugim uczniem zostawiają wspólnotę Kościoła i udają się do Emaus. Dla nich wszystko się skończyło. Oni spodziewali się innego biegu wydarzeń, dlatego są rozczarowani i załamani. Ale Jezus z nich nie zrezygnował. Dołącza się do nich, rozmawia z nimi i Pisma im wyjaśnia, aby na nowo wzbudzić wiarę w ich sercach. W końcu zmartwychwstały Jezus daje się poznać przy „łamaniu chleba” czyli podczas Eucharystii. Po tym wydarzeniu uczniowie wracają do Jerozolimy, do wspólnoty Kościoła. Każdemu z nas może się zawalić świat planów i pragnień, tak jak tym uczniom. Może jedyną reakcją będzie ucieczka od tego, co jest trudne i co boli. Ale to wydarzenie uczy nas, że Jezus z nas nie rezygnuje, że jest blisko i pragnie rozmowy z nami. I aby na nowo wzbudzić wiarę w naszych sercach, będzie On Pisma nam wyjaśniał i da się poznać i doświadczyć w Eucharystii. A na koniec przyprowadzi nas do wspólnoty Kościoła.

„Spotkania ze Zmartwychwstałym” III

Drugą osobą, z którą spotkał się Jezus po swoim zmartwychwstaniu była Maria Magdalena. Stała ona przed pustym grobem i płakała, bo nie wiedziała, co stało się z ciałem jej umiłowanego Nauczyciela. Wydawało się jej, że po jej Mistrzu zostało tylko martwe ciało, które można jednie umyć i zabalsamować, a może jeszcze nad nim się pomodlić i powspominać. I nagle z tej rozpaczy wyrywa ją głos, który pyta jej serce: „Czemu płaczesz? Kogo szukasz?” A ona ciągle pyta, gdzie jest ciało Jezusa? I w odpowiedzi słyszy swoje imię: „Mario”. W ten sposób jej imię wypowiadał tylko Jezus. Zrozumiała, że to On – zmartwychwstał i żyje. Z radości była zdolna wypowiedzieć tylko: „Rabbuni czyli Nauczycielu”. Ona w tym momencie duchowo zmartwychwstała. W moim i twoim życiu też możliwe jest duchowe zmartwychwstanie. Wystarczy tylko cisza, nawet przy grobie naszych oczekiwań, i płynąca z serca modlitwa imieniem Jezus. A po jakimś czasie przyjdzie On sam i wypowie moje i twoje imię, i wtedy już będę pewny, że On żyje, że jest ze mną i tak już pozostanie na zawsze.

„Spotkania ze Zmartwychwstałym” II

Pierwszą osobą do której Jezus przyszedł po zmartwychwstaniu była Jego Matka Maryja. Ewangelie nie piszą o tym wydarzeniu, ale byłoby to niezrozumiałe, gdyby Jezus spotykał się z wszystkimi innymi oprócz własnej Matki. Jak mogło wyglądać to spotkanie? Myślę, że było pełne serdeczności. W końcu te dwa serca znów były razem, teraz już na wieki. Czego mogę nauczyć się z tego spotkania? Przede wszystkim to zrozumiałem, że do Bożego Serca mogę dotrzeć jedynie miłością mojego serca. A Jezus zawsze do mnie przyjdzie, jeżeli będę Go oczekiwał z otwartym sercem pełnym ufności.

„Spotkania ze Zmartwychwstałym” I

Chrystus zmartwychwstał! To jest najwspanialsza  wieść dla człowieka w historii ludzkości. Końcem człowieka już nie musi być grzech i śmierć, ale nowe życie z Bogiem, które przynosi zmartwychwstały Chrystus. Dlatego Jezus mówi: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego Jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne”. Wiara w Jezusa, który umarł na krzyżu i zmartwychwstał i żyje, to „powtórne narodzenie” i życie wieczne. Ale to także początek szczególnych spotkań z Chrystusem zmartwychwstałym.